sobota, 9 czerwca 2012

"po kapitalizmie" w czerwcu

6 rzek, Cecylia Malik i Piotr Pawlus, fot. P. Dziurdzia

14.06.2012 (czwartek), godz. 18:30 // Kółko samokształceniowe
O rewolucji medialnej i seksualnej. 
Tym razem zapraszamy na dwa referaty:

Mateusz Curyło: Dlaczego nam nie wyszło? Od wizji sieci dialogicznej do dyskursywnej ekonomii programowania.
Kilka dekad temu, kiedy komputeryzacja znajdowała się w zalążku, powstawały wielkie wizje społeczeństw sieciowych. Aktualnie mamy do dyspozycji kolejne wersje systemu operacyjnego z 1969 roku (Ubuntu, MaxOS X), interfejsy powstałe w 1973 roku (WIMP, WYSISYG) oraz działającą encyklopedię (Wikipedia). Przede wszystkim komputeryzacja poszła jednak w kierunku tworzenia wirtualnych sieci dystrybucyjnych, przypominających raczej dyskursywną centralno-nadawczą telewizję niż globalny dialog. W trakcie referatu zostanie powiedziane, dlaczego i w jaki sposób związek programowania z ekonomią i fakt, że alternatywy dla naszego systemu ekonomicznego nie powstały, doprowadził w sieci do sytuacji, w której nawet ideologiczny Opensource jest użyteczny dla międzynarodowych korporacji. Ponadto zostaną zaprezentowane pomysły, które mogą pomóc w odłączeniu projektów, również programistycznych, od międzynarodowych rynków finansowych (bitcoin, kickstarter).

Mateusz Curyło – filozof, doktorant na Zakładzie Estetyki UJ, miłośnik gier wideo i filozofii Viléma Flussera. Interesuje się filozofią Internetu i problematyką utopii.

Michał Pospiszyl, Dlaczego rewolucja, aby była komunistyczna, musi być też seksualna?
Jak pisze Karol Marks w jednym z najsłynniejszych fragmentów Ideologii niemieckiej: „Filozofia ma się tak do badania świata rzeczywistego, jak onanizm do miłości płciowej” (MED, t. 3, s. 255). Zdanie to ciężko jednak zrozumieć, nie zestawiając go z innym, w którym Marks stwierdza: „Filozofia nie może się urzeczywistnić bez zniesienia proletariatu, a proletariat nie może znieść siebie bez urzeczywistnienia filozofii” (MED, t. 1, s. 473). Niemiecki filozof skłonny jest zresztą także i w innych fragmentach pisać o „miłości płciowej” jak o tej, której queerowe wyzwolenie jest istotnie związane z wyzwoleniem proletariatu (porażki dwóch największych rewolucji XX wieku – komunistycznej z 1917 i seksualnej po 1968, stają się tutaj silnym argumentem przemawiającym za szkodliwością separowania tych dwóch perspektyw).
Zdaniem Marksa stosunek seksualny jest papierkiem lakmusowym alienacji i wyzysku, z których szczytową postacią mamy do czynienia w sprostytuowanym kapitalizmie. Kapitalizm bowiem z charakterystyczną dla siebie ekspansją zmierza nie tylko do zwiększenia liczby stosunków sprostytuowanych (na przykład potęgując – do niespotkanej w historii ludzkości skali – handel ludźmi, z jakim mamy dziś do czynienia), ale do uczynienia wszystkich stosunków (przede wszystkim tych międzyludzkich) podległymi sprostytuowanej logice towarów.
Marks, ale także jego twórcze kontynuatorki – jak Hardt i Negri, Badiou, hooks czy Spivak – w swojej filozofii miłości widzą dwóch głównych wrogów. Pierwszym jest onanizm rozumiany jako próba skorumpowania relacji z innymi ludźmi – jej redukcji do samego siebie, rodziny, narodu, korporacji czy takiej lub innej zamkniętej tożsamości. Drugim jest prostytucja rozumiana jako stosunek międzyludzki zapośredniczony i wyzyskiwany przez kapitał. Krytyka skorumpowanego pojęcia miłości w onanizmie lub prostytucji staje się tu jednak tylko rewersem jej opisu jako miejsca, w którym (już niewyalienowany) „człowiek jest człowiekiem a jego stosunek do świata jest ludzki, [wówczas] miłość możesz wymieniać tylko na miłość, zaufanie tylko na zaufanie itd.” (MED, t. 1, s. 614).
Michał Pospiszyl – filozof, kulturoznawca. Zajmuje się marksizmem, filozofią kultury i wątkami teologicznymi w myśli politycznej. Aktualnie przygotowuje prace (w Instytucie Kultury UJ) o estetyce relacyjnej i jej związkach z Italian Theory. Współpracuje z Praktyką Teoretyczną i organizuje pierwsze w Polsce studia z myśli postsekularnej na UP JPII.

W ramach po kapitalizmie, moduł: teoria.
http://www.facebook.com/events/240554969392383/

21.06.2012 (czwartek), godz. 18:30-22:00 // Voina-Wanted w Krakowie

Projekt Voina-Wanted w Krakowie jest częścią międzynarodowej kampanii protestacyjnej przeciwko naruszaniu praw człowieka i wolności wypowiedzi, prześladowaniu artystów i działaczy społecznych – nie tylko w Rosji, ale i na całym świecie. Na spotkaniu Alex Plucer-Sarno ma zamiar opowiedzieć o Grupie Voina, przedstawić jej dotychczasowe działania, które mają wesprzeć więźniów politycznych, być gestem solidarności z ludzkimi tragediami i ofiarami humanitarnych i ekologicznych katastrof. Artysta przedstawi krótkometrażowe filmy ukazujące historię grupy i przeprowadzone do tej pory akcje, które są street-artowym testem, badającym zgodność praw obywatelskich. Test ten był i jest częścią walki prowadzonej przez grupę z totalitarnym reżimem. Po spotkaniu odbędzie się projekcja filmu o Krakowie zrealizowanego przez grupę w ostatnich tygodniach.

Prowadzący: Marcin Gołębiewski, Aneta Rostkowska

Voina to rosyjska organizacja artystyczna powstała w 2005 roku. Jej założycielem był, już nieżyjący, Dymitij Prigow. Po jego śmierci Voinę reaktywowali Oleg Vorotnikov i Natalia Sokol, zrezygnowano jednak z funkcji lidera, dając możliwość wszystkim aktywistom do przeprowadzania samodzielnych akcji. Obecnie zgromadzenie liczy około dwustu członków. Najbardziej rozpoznawalne postaci formacji to, m.in.: Filip Kostenko, Leonid Nikołajew i Aleksiej Plucer-Sarno. Ich krytyczna i zawsze społecznie zaangażowana twórczość ma charakter interdyscyplinarny; łączy w sobie performance, street art i inne dziedziny sztuki.

Recepcja twórczości Voiny nie zawsze spotyka się ze zrozumieniem odbiorców, a poprzez polityczne zaangażowanie, jest na celowniku władz i służb bezpieczeństwa. Aktywiści, przesyceni poczuciem niesprawiedliwości, zatrwożeni sytuacją polityczną, powszechnym łamaniem praw człowieka w ich kraju, a także rozprzestrzeniającymi się konsumpcjonizmem i homofobią, dokonują artystycznych przedsięwzięć (którym najbliżej do performance’u) w szeroko pojętej przestrzeni publicznej, do której, poza ulicami Petersburga czy Moskwy, zaliczyć można hipermarkety, restauracje typu fast food, muzea, metro.
Do najefektowniejszych akcji grupy należą: Członek więźniem FSB – członkowie Voiny na moście zwodzonym na Newie w Sankt Petersburgu w 23 sekundy namalowali 65-metrowego penisa, który w momencie podniesienia mostu stawał – na kształt członka w stanie wzwodu – naprzeciwko rosyjskiej siedziby FSB (dawnej KGB) i Przewrót pałacowy – przedstawiciele grupy w nocy przewrócili kilka zaparkowanych aut milicyjnych celem wymuszenia na Rosji zmiany systemu prawnego oraz pokazania, że obecny aparat państwowy nie rządzi się żadną logiką. Ich wywrotowa i bezkompromisowa twórczość sprawia, że są pod ciągłą obserwacją władz, regularnie trafiają do aresztu, a wielu z nich ma zakaz opuszczania kraju.

Alex Plutser-Sarno jest związany z grupą Voina od 2005 roku. Zmienia miejsca zamieszkania w ramach rozpoczętej w 2011 roku akcji Voina-Wanted, przeprowadzanej w największych miastach na całym świecie, m.in. w Barcelonie, Zurichu, Nowym Jorku, Londynie, Wiedniu, Pradze, Berlinie i wielu innych.
www.artboomfestival.pl/pl/80/3/63/Grupa-Voina

W ramach po kapitalizmie, moduł: sztuka.
Wydarzenie zorganizowane we współpracy z Grolsch ArtBoom Festival.
http://www.facebook.com/events/388519297850838/


6 RZEK
Strona projektu: http://www.facebook.com/pages/6-Rzek/316174698465952
Wydarzenia:



22.06.2012 (piątek), godz. 20 // Wodna masa krytyczna. Performance na Wiśle
Czekamy na Was na przystani przy moście Dębnickim, by wspólnie przepłynąć zakole Wisły pod Wawelem. Przeszukajcie strychy i piwnice, znajdźcie lub wypożyczcie dmuchane materace, kajaki lub rowery wodne. Rzeka należy do nas wszystkich. Pływać może każdy i to w dodatku za darmo. Nie jest potrzebne prawo jazdy ani żadne zezwolenie! Wystarczy mieć kapok!
Wydarzenie realizowane w ramach Grolsch ArtBoom Festival.
http://www.facebook.com/events/381511098562856/

22.06.2012 (piątek), godz. 22 // 6 rzek

Premiera filmów dokumentalnych Cecylii Malik i Piotra Pawlusa pod mostem Grunwaldzkim w Krakowie.
Prawdopodobnie nikt jeszcze nie spłynął wszystkimi rzekami Krakowa. Wbrew pozorom to zadanie wcale nie jest takie proste. Większość odcinków rzek jest niedostępna, otoczona ogrodzeniami ogródków działkowych i dziwnych postindustrialnych terenów. Doliny tych rzek to wąskie żyły dzikiej przyrody. Cecylia Malik postanowiła poznać miasto, w którym mieszka od urodzenia, od nowej, zupełnie nieznanej jej wcześniej strony. Projekt nawiązuje do zabaw z dzieciństwa, którym towarzyszyło odkrywanie nowych miejsc, krain znajdujących się 15 minut drogi od domu, nadawanie im nazw i trzymanie ich w tajemnicy.
Każdy film poświęcony jest innej krakowskiej rzece, będącej dopływem Wisły. Ukazują podróż, którą artystka odbyła za pomocą małej samodzielnie zrobionej łódki. Przewodnikiem artystki po krakowskich rzekach jest ornitolog dr Kazimierz Walasz.

Wydarzenie realizowane w ramach Grolsch ArtBoom Festival.
http://www.facebook.com/events/141788982612244/


23.06.2012 (sobota), godz. 16-21 // Konferencja i debata: 6 rzek – instrukcja podróży

Czy można kąpać się w Wiśle?
Jak smakuje ryba z Wisły?
Czy wierzby są winne powodziom?
Kto ukradł dziką plaże z zakola Wisły pod Wawelem?

Na te i inne pytania odpowiedzą niezwykli podróżnicy: Przemek Pasek (Fundacja „Ja Wisła”), Rafał Chwiszczuk (autor książki Królowa Wisła), Ewa Ciepielewska (malarka, która została flisakiem), dr Kazimierz Walasz (ornitolog, przewodnik po dzikich krakowskich rezerwatach), Mikołaj Kornecki (architekt, urbanista), Monika Kotulak i Paweł Pawlaczyk (Klub Przyrodników), Ola Jach (kuratorka, ekolożka), Cecylia Malik i Piotr Pawlus (autorzy filmu 6 rzek).

Prowadzenie konferencji: Małgorzata Nieciecka, radiofonia.fm
Organizatorzy: Martyna Biernacka („Libérte!”), Monika Kotulak (Klub Przyrodników), Cecylia Malik, Małgorzata Nieciecka (Radiofonia), Aneta Rostkowska (Bunkier Sztuki)
Konsultacja merytoryczna: Towarzystwo na Rzecz Ochrony Przyrody.
Fundrasing: Fundacja 4SELF

Patronat: Dzikie Życie, Towarzystwo na Rzecz Ochrony Przyrody, Radiofonia.
Współpraca: Wodociągi Krakowskie, MPrecords.

Wydarzenie realizowane we współpracy z festiwalem ArtBoom.
W ramach po kapitalizmie, moduł: miasto.

http://www.facebook.com/events/317991271616616/


Spot projektu: http://www.youtube.com/watch?v=SyjI6u-vHdM

23.06.2012 (sobota), godz. 12 // Miejskie ogrodnictwo - pokazy i warsztat

Otwarcie ogrodu przed budynkiem Bunkra Sztuki oraz pokaz projektów ogrodów tymczasowych, zrealizowanych w ramach kursów Akademii Alternatywnej Architektury Krajobrazu (AAAK).
Kursy odbyły się w Krakowie, Warszawie i we Wrocławiu. Każda z czterech grup miała za zadanie zaprojektować ogród tymczasowy nawiązujący do tematu przewodniego: ogrodu jadalnego (Kraków), zabawy (Warszawa), laboratorium ogrodu (Wrocław) czy domu z ogrodem (Kraków II). Wszyscy uczestnicy konkursu wzięli udział w obradach jury, podczas których wspólnie zdecydowano o wyborze najlepszego projektu. Zwycięskie koncepcje będą realizowane przez uczestników kursu i wolontariuszy w czerwcu i we wrześniu 2012.
Prezentacja otwarta od 23 czerwca do 10 lipca.

O AAAK
Tim Brown w książce Change by design stwierdza: „design stał się zbyt ważny, by go pozostawiać w rękach projektantów”. Czy ta zasada dotyczy również przestrzeni publicznej? Tempo życia, potrzeby, ale również oczekiwania naszego społeczeństwa znacznie zmieniły się od czasów, gdy kształtował się zawód architekta krajobrazu. Jednocześnie kryzys, który spowodował zastój w budownictwie, tym bardziej odbił się na wciąż niedocenianym w Polsce projektowaniu terenów zieleni. Dziś projektant musi być bliżej mieszkańca, sięgać po bardziej dostępne, doraźne środki. Z jednej strony musi uświadamiać, że poprawa jakości przestrzeni należy się każdemu z nas, a nie tylko najbogatszym. Z drugiej, że zmiana jest możliwa tu i teraz.
Akademia Alternatywnej Architektury Krajobrazu to cykl spotkań, na które składają się wykłady, ćwiczenia i spacery. Uczestnicy kursu zdobywają wiedzę na temat współczesnej architektury krajobrazu, w jej najbardziej niestandardowym wymiarze. Poznają ciekawe, inspirujące miejsca. Podczas regularnych spotkań pracują nad koncepcją ogrodu tymczasowego, która bierze udział w wewnętrznym konkursie. Planowane są kolejne edycje AAAK, najbliższa już w wakacje.

WARSZTATY
Miejskie farmy, współczesne zbieractwo i jadalne place zabaw. Wielki powrót Victory Gardens.
Na spotkaniu zostaną zaprezentowane przykłady ogrodów jadalnych zakładanych przy szkołach, na dachach i nieużytkach. W drugiej części uczestnicy będą mieli okazję zmierzyć się z kilkoma ćwiczeniami projektowymi, nawiązującymi do ogrodu tymczasowego, prezentowanego przed Bunkrem Sztuki.

Prowadzenie: Anna Komorowska

Anna Komorowska - architektka krajobrazu i pedagożka, od lat zajmuje się upowszechnianiem edukacji architektonicznej oraz projektowaniem przestrzeni dla dzieci. Laureatka licznych konkursów, m.in. konkursu na Lidera Europejskiego Roku Innowacji i Kreatywności 2009 za projekt Oswoić przestrzeń, realizowany w Małopolskim Instytucie Kultury czy konkursu dla przedsiębiorczych kobiet im. Józefa Wancera. Autorka licznych publikacji na temat współczesnej architektury krajobrazu, placów zabaw i partycypacji dzieci w projektowaniu, od 2009 na stałe współpracuje z „Zielenią Miejską”. Od 2008 roku, wspólnie z Michałem Rokitą, prowadzi pracownię k. We współpracy ze Stowarzyszeniem Akademia Łucznica zorganizowała ogólnopolski konkurs na zabawkę architektoniczną. Pracownia k. prowadzi również dwa projekty badawcze – szt. ogrodu poświęcony współczesnej architekturze krajobrazu oraz naturalne place zabaw poświęcony eksperymentalnym rozwiązaniom w projektowaniu przestrzeni dziecięcych. Pisze książkę Patchworkowy plac zabaw.

W ramach po kapitalizmie, moduł: życie codzienne.
http://www.facebook.com/events/314046402015057/